علاقه به مجسمه سازی در دوران باستان

دردوران باستان مردم انقدر درگیر امورات زندگی نبودن وبسیار بسیار وقت ازاد داشتن برای انجام کارهای مورد علاقشون.اصلا چرا ما به این فکر نمیکنیم که درحال وزمان ما اینهمه تندیس ومجسمه های سنگیو گچی در اطراف محل زندگیمون به دست مجسمه سازان حال حاضر ساخته ودیده میشه وبدون هدف خاصی وفقط برای نشان دادن وهنرنمایی به دید مردم قرار میدن و ما میبینیمو لذت میبریم و اینکه چرا نباید به این فکرکرد که درگذشته هم همین بوده و شاید گروهی تندیس هایی رو میساختن در دل طبیعت فقط برای سرگرمی وعشق به مجسمه سازی ….

فقط چند درصد از کاوش های رو که به پوچی میخورن وسرانجام ندارنرو بارها دیدیدکه به همین دلیل که دلیل سرگمی فقط برای ساختشون وجود داشته.. و بیاید ازاین لحظه به بعد به این فکرکنیم که تندیسها در شرایط و مواقع خاص نشان دفینه هستن و درون خود رمز و کد مخصوصی وجود داره که در حالت ساده بودن ولی یک رمز در وجود تندیس وجود داره که با رمزگشایش بشه به هدف رسید و کسی جزخود صاحب اثار و کارشناس خبره از محل وچگونگی رموز در دل اون نشان خبردار نیست و این هست دلیل موفق نشدن و پیروزی هر هزار نفر فقط یک نفر..

چون گذشته انقدر رشتیه هنری و ورزشیو سرگرمی وجود نداشته و نود درصد مجسمه سازی و سنگ تراشو …. بودن پس دوستان از این متن نتیجه میگیریم که نشانها هرصدتا یکیشون مربوط به دفینه هستن

اونیم که نشان دفینست دارای کد و رمزی است که جز صاحب مال کسی ازش خبری نداره و نیاز به کارشناسی درست داره

نود درصد رخها ربطی به دفینه ندارن وفقط الهامی از درون و ذهن مجسمه ساز است که در افکارخودش با قلمو چکش سنگرو به شکل چهرهای معروف زمان خود تراشیده و هدیه به طرف میداده مثلا ساخت چهریه پدر و هدیه دادن به پدر در زمان و مراسم خاص و ساخت یک تندیس قوچ یا گوسفند در اطراف ونزدیکی محل زندگیشون به دلیل خاصیت پاکی و خیرو برکت این حیوان چهارپا است که وجودشون به صورت تندیس در محل زندگیشون ایجاد انرژی مثبت فراوانی میکنه وهمینطور حیوانات دیگر که در دنیای باستان مورد علاقه واحترام بسیار بودن مثل بز .قوچ.گوسفند.اسب.ماهی. زنبور…و. ..

پس میشه بادیدن این نمادها فقط افکارو سمت دفینه نبرد و دلایل بسیار زیادی برای وجود اون تندیسها دراون نقطه میتونه وجود داشته باشه.

این متن تابحال جایی نوشته نشده وفقط حاصل فکرو تحقیق بندست امیدوارم تغییری در ذهن عموم و کسانی که تابحال بهدف نرسیدن مفید و قابل ارزش باشه.

علاقه به مجسمه سازی در دوران باستانمه