کمبوجیه (کامبوزیا) فاتح مصر و اولین فرعون ایرانی هخامنشی

کمبوجیه

کمبوجیه

بعد از فوت کوروش بزرگ بعضی از ایالات در حال طغیان بودند.کمبوجیه در مدت سه سال به مطیع کردن ایالات پرداخت و در سال 526 قبل از میلاد عزیمت مصر نمود.آمازیس Amasis پادشاه مصر شروع به تجهیزات کرده با جزایر یونانی در دریای مغرب و با جبار جزیره سامس اتحادی نمود تا آنها بحریه خود را به کمک وی بفرستند.پادشاه مصر تصور میکرد که او از طرف دریا به مصر حمله خواهد کرد و بدین جهت از یونانی ها کمک خواست ولیکن بزودی با تاثر زیاد فهمید که او از طرف تنگه سوئز به مصر حمله خواهد کرد.

توضیح آنکه او با روسای اعراب بدوی قراردادی بست که به موجب آن هزاران عرب مشگهای پر از آب در منازل عرض را حاضر شدند و لشگر ایران بدین ترتیب از کویری که بین فلسطین و مصر است گذشته داخل مصر شد. از خوشبختی او در این اوان آمازیس که پادشاه فعال و با عزم بود فوت کرد و به جای او فسمتیخ سوم (پسامتیک.خ) ، Psamtik که صفات او را نداشت پادشاه شد.نخستین جنگی که بین مصری ها و پارسی ها روی داد در پلوز بود.قشون مصری شکست خورد و پس از آن قشون ایران بی زحمت به ممفیس پایتخت مصر رسیده،شهر مزبور را تسخیر کرد(525 ق.م) او با پادشاه مصر به روایت هرودوت در ابتدا با خشونت رفتار کرد ولی پس از آزمایش او را نواخت اما بعد از چندی معلوم شد که در کنکاشی بر ضد ایران شرکت دارد و به حکم کمبوجیه کشته شد(به قول کتزیاس به شوش تبعید گردید)

در ابتدا رفتار کمبوجیه در مصر موافق رفتار کوروش در ممالک مسخره بود به این معنی که لباس پادشاهان مصری پوشیده و مراسم دربار مصر را به جا آوردو مصری ها او را یکی از فراعنه بزرگ خوددانستند.پس از آن او قصد ممالک مجاور را نمود. اول لیبیا تسلیم شد بعد سیرن که مستعمره یونانی بود و نیز برقه سر اطاعت پیش آوردند. پادشاه سیرن=شحات واقع در لیبی(Cyrene) ارک زیلاس سوم(Arcesilaus III)پانصد مین برای او فرستاد ولیکن او با بی اعتنایی این وجه را پذیرفته بین سربازان خود تقسیم کرد.

خیال کمبوجیه این بود که به قرطاجنه(کارتاژتونس امروزی) که مملکت نامی و پرثروت و دارای مستملکات زیاد در دریای مغرب بود حمله کند اما فنیقیها راضی نشدند کشتی های خود را در اختیار او بگذارند به همین علت او از راه کویر لیبیا قصد حمله به آن مملکت را داشت که در مسیر ناپدید شدند…پس از آن  به عزم مملکت ناپاتاتقریبا سودان کنونی و اتیوپی (حبشه)حرکت کرد.
مب